"پاييزرادوست دارمـــــــــــــــــــ "نه به خاطرخزان برگهايش!!!

 بلكه مرابه" يادتـــــــــــــــ.و"مي اندازد.يادروزهاي خوش باهم بودن

 يادخنده هاي شيرين كه باخش خش برگهاي درهم مي آميخت

  پاييزرا"دوست دارمــــــــــــــــ" به خاطرسكـــــــوت ابديش كه درختان باريزش برگهابه خودميگيرند گويي درختان حال آدمي راميدانند

 گويي آنان مي دانندكه ازدست دادن تـــــــــــــ.وچقدربرايم سخت تمام شد

  آنان مي دانندكه بازهم حكايت هماه حكايت "نيمكتهاي خالــــــــــــــي پاييزيست"

  نمي دانم كه گناهمان چيست كه پاييزاينگونه باماتاكرد

  "مـــــــــــــن" به دنبال سرنوشت خود،و"تــــــــــــ.و"درجايي ديگرگرفتار

امابااين همه بدي ياخوبي روزهاي پاييزي بازهم بريم پاييزچيزديگريست

  زيرامن هم همدرددرختان پاييزي شده ام وخوب ميتوانيم همديگررادرك كنيم

  حرفهايم رامي فهمندگويي سالهاست اززندگيم خبردارن

  گويي مي دانستندسرنوشت من هم مانندبرگان خزان پاييزيست كه ازشاخه" تــــــــــــــ.و"بايدرهاشوم))

 نوشته خودمممممممممممممممممم

دیگر نه من نه این معانی معیوب دیگر نه من نه این شهادت اشک دیگر از تکرار ترانه خسته ام از این پنجره های بسته خسته ام! بانو خسته ام از ایندقایق بی لبخند باران ببارد یا نبارد من می روم با دست هایت چتری برای پروانه ها بسازم دیگر چه می شود که نام گل های باغچه را به خاطر نیاورم ؟ یا اصلا ندانم که کدام شاعر شبتاب قافیه ها را از قاب غمگین پنجره پر داد ؟ من که خوب می دانم بادبادک بی تاب تمام ترانه ها همیشه پر پشت بام خلوت خاطره های تو می افتد دیگر چه فرق می کند که بدانم باد از کدام طرف می وزد

چی‌ بخونم‌ وقتی‌ چشمام‌ از حضورِ گریه‌ خیسه‌ ؟
 وقتی‌ هیچکس‌ نمی‌تونه‌ غصه‌هام‌ُ بنویسه‌ !
 چی‌ بخونم‌ وقتی‌ قلبت‌ من‌ُ از تو قصه‌ رونده‌ ؟
 وقتی‌ که‌ به‌ جز یه‌ سایه‌ کسی‌ پیش‌ِ من‌ نمونده‌ !
 چی‌ بخونم‌ وقتی‌ فریاد با سکوت‌ فرقی‌ نداره‌ ؟
 وقتی‌ هیچکس‌ نمی‌تونه‌ تو رُ پیش‌ِ من‌ بیاره‌ !
 
 شب‌ِ بی‌ نفسی‌ ، شب‌ِ بلندِ تنهایی‌ !
 تو که‌ همنفسی‌ ، بگو کجای‌ دنیایی‌ ؟
 شب‌ِ گریه‌ی‌ من‌ ، شب‌ِ سیاه‌ِ بیداری‌ !
 غم‌ِ رفتن‌ِ تو ، شده‌ یه‌ دشنه‌ی‌ کاری‌ !
 
 چی‌ بگم‌ وقتی‌ ترانه‌ بی‌تو جلوه‌یی‌ نداره‌ ؟
 وقتی‌ آواز من‌ُ تنها توی‌ کوچه‌ جا میذاره‌ !
 وقتی‌ توی‌ آسمونم‌ چشمک‌ِ ستاره‌ای‌ نیست‌ !
 وقتی‌ که‌ برای‌ بغضم‌ جُز شکستن‌ چاره‌ای‌ نیست‌ !
 چی‌ بخونم‌ وقتی‌ هیچکس‌ من‌ُ از خودم‌ ندزدید !
 وقتی‌ غربت‌ِ صدام‌ُ کسی‌ غیرِ تو نفهمید !
 
 شب‌ِ بی‌ نفسی‌ ، شب‌ِ بلندِ تنهایی‌ !
 تو که‌ همنفسی‌ ، بگو کجای‌ دنیایی‌ ؟
 شب‌ِ گریه‌ی‌ من‌ ، شب‌ِ سیاه‌ِ بیداری‌ !
 غم‌ِ رفتن‌ِ تو ، شده‌ یه‌ دشنه‌ی‌ کاری‌ !